Analizowaliśmy poprzednio przykład scharakteryzowania obligacji za pomocą kilku zmiennych. Jednakże analiza ta nie była kompleksowa, ponieważ określenie
ceny czystej i brudnej oraz rentowności nominalnej i bieżącej nie są wystarczającymi parametrami, aby uzyskać informację na temat rentowności inwestycji w obligacje w pełnym jej okresie – ani nawet ceny, jaką należałoby zapłacić, aby uzyskać określoną rentowność. Bardziej zaawansowane metody, które jednak w pełni pozwalają ocenić inwestycję, opierają się na wycenie instrumentów finansowych w postaci obligacji za pomocą narzędzi matematyki finansowej.

Wartość obligacji jest określana jako suma zdyskontowanych strumieni przychodów pieniężnych, które będą otrzymywane w przyszłości z tytułu posiadania obligacji.

W przypadku świadczeń pieniężnych strumienie przychodów obejmują kupony odsetkowe wraz z c kwotą uzyskaną z tytułu wykupu obligacji, którą jest najczęściej wartość nominalna obligacji. Stopa dyskontowa to średnia rentowność w okresie do wykupu obligacji (YTM).

Zatem wycena obligacji opiera się na następującej zależności:

P=  C_1/?(1+YTM)?^1 +C_2/?(1+YTM)?^2 +?+(C_n+W_n)/?(1+YTM)?^n   

Gdzie:
    C1, C2,…, Cn oznaczają wielkości kuponów odsetkowych

    Wn to wartość wykupu (z zasady jest nią wartość nominalna)

    YTM to stopa zwrotu w terminie do wykupu

    n oznacza liczbę okresów odsetkowych

Strona główna Wszystkie wpisy