Na temat IRR, a więc Internal Rate of Return), czyli wewnętrznej stopy zwrotu, można pisać wiele. Ale przede wszystkim można pisać, że jest to temat tak trudny, że niejednemu włos jeży się na głowie na samą myśl o konieczności wyznaczania tzw. IRR.

Zacznijmy od tego, że IRR, najogólniej rzecz ujmując, jest metodą wykorzystywaną do oceny tzw. ekonomicznej efektywności projektów inwestycyjnych. IRR może być też rozpatrywana w kategoriach wskaźnika finansowego.

Podstawą i nieodłącznym pojęciem związanym z IRR jest kolejne wywołujące trwogę hasło: zdyskontowane przepływy pieniężne (ang. Discounted Cash Flow, DCF). A ponieważ DCF jest podstawą IRR, to znaczy, że IRR uwzględnia zmiany wartości pieniądza w czasie. Zdyskontowane przepływy pieniężne wyznaczają bowiem wartość bieżącą przyszłych przepływów.

Wewnętrzną stopę zwrotu (IRR) można zdefiniować jako wskaźnik finansowy będący de facto taką stopą dyskontową, przy której wartość bieżąca netto (ang. Net Present Value, NPV), określaną również mianem wartości zaktualizowanej netto lub wartości obecnej netto, jest równa 0.

IRR jako metoda oceny projektu ekonomicznego informuje o opłacalności tegoż projektu (ekonomiczna efektywność projektu ma miejsce wtedy, kiedy wewnętrzna stopa zwrotu IRR jest równa lub większa obranej stopie granicznej – np. realnemu oprocentowaniu kredytu).

Mamy nadzieję, że pojęcia IRR, DCF i NPV nie będą już dla Was tak straszne – szczególnie jeśli nadmienimy, że nie musicie już martwić się wyliczaniem wartości bieżącej netto, bowiem odpowiedni kalkulator NPV został udostępniony użytkownikom 24iValue.

Strona główna Wszystkie wpisy