W poprzedniej części omówiliśmy cztery przesłanki zakwalifikowania umowy leasingowej jako finansowy, które traktowały o przeniesieniu własności po zakończeniu umowy na korzystającego, prawie do nabycia przedmiotu przez leasingobiorcę po zakończeniu umowy po cenie niższej od ceny rynkowej, okresie trwania umowy oraz sumie opłat.

Powołując się na prawo bilansowe, pozostały nam do omówienia jeszcze trzy warunki:

1.    Umowa zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenia umowy dotychczasowej na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie. Tymi korzystniejszymi warunkami będzie choćby niższe oprocentowanie rat leasingowych.

2.    Przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, z zastrzeżeniem, że wszelkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający.

3.    Przedmiot umowy został dostosowany do indywidulanych potrzeb korzystającego. Może on być używany wyłącznie przez korzystającego, bez wprowadzania w nim istotnych zmian.

Zgodnie z Uchwałą nr 16/11 Komitetu Standardów Rachunkowości z dnia 13.12.2011 r. w sprawie przyjęcia znowelizowanego Krajowego Standardu Rachunkowości nr 5 "Leasing, najem i dzierżawa" (znowelizowany standard obejmuje sprawozdania finansowe sporządzone za rok obrotowy rozpoczynający się w 2012 r., z możliwością wcześniejszego zastosowania), pkt. II.7 aktywa będące przedmiotem umowy leasingu mogą mieć na tyle specjalistyczny charakter, że tylko aktualny korzystający może je używać bez dokonywania ich istotnych zmian. Jeżeli, mimo specjalistycznego charakteru przedmiotu umowy, może go używać inny korzystający bez dokonywania przeróbek, ulepszeń itp., warunek nie jest spełniony.

Podkreślmy jeszcze raz mocno, że pierwszym warunkiem, który sprawdzamy podczas analizy przesłanek uznania umowy za leasing finansowy, jest sprawdzenie, czy umowa została zawarta na czas oznaczony, a dopiero w przypadku gdy odpowiedź jest pozytywna ? wypełnienie przynajmniej jednego z warunków wymienionych w pkt. 1-7 kwalifikuje umowę jako leasing finansowy. Z leasingiem operacyjnym będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy umowa nie została zawarta na czas oznaczony lub została zawarta na czas oznaczony, ale nie wypełnia żadnego z warunków 1-7.

Ustawodawca przewidział również pewne uproszczenie, który dotyczy wyłącznie podmiotów, które w myśl art. 64 ust. 1 nie podlegają obowiązkowi badania sprawozdań finansowych. Podmioty takie  mogą dokonywać kwalifikacji umów leasingowych zgodnie z przepisami podatkowymi, które odmiennie traktują o warunkach leasingu finansowego.

Jeśli powyższe budzi w dalszym ciągu wątpliwości, w rozstrzygnięciu, z jaką formą leasingu mamy do czynienia, pomoże system 24EasyAudit, który posiada wbudowany moduł sprawdzający, czy umowa jest leasingiem finansowym.

Strona główna Wszystkie wpisy