Instrumenty finansowe z grupy pochodnych, a podgrupy instrumentów finansowych asymetrycznych (ze względu na wykonalność praw i obowiązków), obejmują m. in. opcje walutowe. To tym instrumentom finansowym chcielibyśmy poświęcić nieco więcej czasu – żeby przybliżyć Wam ich tematykę i wyjaśnić (przynajmniej niektóre) wątpliwości.

Opcja jest takim kontraktem, który daje prawo (a nie obowiązek, jak np. w przypadku kontraktów forward) do zakupu lub sprzedaży pewnej ilości rzeczywistych instrumentów finansowych (instrumentów bazowych), przy czym z góry zostaje określona cena wykonania transakcji. Wykonanie opcji może nastąpić do określonego terminu lub w określonym terminie. 

Instrumenty finansowe będące opcjami są opisane przez dwie zmienne:

• cenę (strike price)

• termin wykonania (expiration date).

Ważnym hasłem definiującym opcję jest „prawo kupna lub sprzedaży”. Opcja daje bowiem jednemu z podmiotów prawo, ale nie obliguje  – czyli „może, ale nie musi”. Wykonanie opcji zależy od warunków panujących na rynku oraz wiedzy i woli jednego z uczestników transakcji. Żeby jednak nie było tak łatwo, opcje wiążą się z przymusowym wniesieniem opłaty w postaci premii opcyjnej.

Opcja walutowa jest rodzajem opcji, która dotyczy sprzedaży lub kupna waluty. Instrumentem bazowym jest więc międzynarodowa forma pieniądza. Od wartości waluty zależy wartość opcji.

Opcje z zasady występują w dwóch rodzajach: kupna lub sprzedaży (call option i put option.

Opcja kupna jest opcją, która daje jednej ze stron obowiązek sprzedaży, a drugiej – prawo kupna w określonym momencie w przyszłości (lub do tego dnia) umówionej ilości waluty po zakontraktowanej cenie. Strona zobligowana nazywana jest wystawcą lub podpisującym opcję (stroną/pozycją krótką), druga natomiast – nabywcą (stroną/pozycją długą). Analogicznie można zdefiniować opcję sprzedaży, w której do spełnienia warunków kupna zobligowany jest wystawca, a prawo do sprzedaży posiada nabywca opcji.

Profile wypłaty w opcjach walutowych wskazują oczekiwania co do przyszłej ceny instrumentu podstawowego każdej ze stron:

• nabywca opcji kupna będzie spodziewał się wyższej ceny bieżącej niż ceny wykonania; najkorzystniejsza sytuacja będzie wówczas, gdy cena wykonania powiększona o zapłaconą premię będzie mniejsza niż aktualny kurs rynkowy,

• wystawca opcji kupna będzie spodziewał się wyższej ceny wykonania niż ceny bieżącej,

• nabywca opcji sprzedaży będzie spodziewał się niższej ceny bieżącej niż ceny wykonania; najkorzystniejsza sytuacja będzie wówczas, gdy cena wykonania powiększona o zapłaconą premię będzie wyższa niż aktualny kurs rynkowy,

• wystawca opcji sprzedaży będzie spodziewał się niższej ceny wykonania niż ceny bieżącej.

Opcje walutowe w kwestii wypłaty są korzystne tylko dla jednej ze stron: nabywcy. Jego strata zamyka się w zapłaconej premii opcyjnej, zyski natomiast nie są zablokowane żadnymi wielkościami. Wystawca opcji – zarówno call, jak i put – może zanotować zysk do wysokości otrzymanej od strony długiej premii, ale jego straty mogą sięgać skrajnie niekorzystnych wielkości.

Edyta Bielawa
FY Audit / 24iValue

Strona główna Wszystkie wpisy