Rezerwy w sprawozdaniu finansowym są często traktowane po macoszemu – jako „dodatek” do rachunku wyników lub pozycji bilansowej, która niewiele mówi. Tymczasem to właśnie rezerwy mogą całkowicie zmienić obraz kondycji finansowej firmy – i to zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie.

Czym są rezerwy? To zobowiązania, które są niepewne co do kwoty lub terminu realizacji, ale które – zgodnie z najlepszą wiedzą zarządu – są prawdopodobne. Klasyczne przykłady to rezerwy na:

• koszty sądowe lub kary umowne,

• odprawy pracownicze lub świadczenia emerytalne,

• przyszłe naprawy gwarancyjne,

• straty z tytułu toczących się postępowań podatkowych.

Problem w tym, że tworzenie rezerw to w dużej mierze kwestia szacunków – i niestety, podatna na manipulacje. Zbyt wysokie rezerwy mogą „ukrywać” zyski na przyszłość, zbyt niskie – fałszować obraz stabilności firmy.

Dlatego istotne jest:

• zrozumienie kryteriów tworzenia rezerw – m.in. prawdopodobieństwo, wiarygodność szacunku,

• prawidłowa wycena – szczególnie jeśli mówimy o zobowiązaniach, które mogą się rozciągać na wiele lat,

• jawność ujawnień – rezerwy powinny być przejrzyste w notach, wraz z ich zmianą w czasie.

Praktyczne wskazówki oraz przykłady znajdziesz tu:

Rezerwy na zobowiązania – analiza i wycena

Dobrze zaprezentowane rezerwy dają analitykowi realny obraz potencjalnych ryzyk – finansowych i prawnych. W czasach, gdy ryzyko prawne i regulacyjne rośnie, ich rola w ocenie stabilności firmy jest trudna do przecenienia.

Warto więc – jako zarząd, kontroler lub inwestor – patrzeć na rezerwy nie tylko jako na koszt, ale przede wszystkim jako na narzędzie odpowiedzialnego zarządzania ryzykiem.

Strona główna Wszystkie wpisy